Msze święte w kościele pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Brzezinkach:
– w niedziele i święta o godz. 11.30
– w dni powszednie (od września do czerwca) we wtorek o godz. 17.00.
Opis kościoła
Drewniany, zabytkowy kościół w Brzezinkach istniał już w średniowieczu. Pierwsza wzmianka, z 1527 roku, mówi o kościele należącym do protestantów. Obecny wygląd kościoła pochodzi z 1550 roku, w 1693 roku został on rozbudowany. Dawniej był to kościół ewangelicki, obecnie jest świątynią katolicką.
Kościół posiada prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy którym od północy znajduje się prostokątna zakrystia. Kształt nawy głównej zbliżony jest do kwadratu, przedłużony chórem muzycznym. Kruchta zajmuje południowo-zachodnią część kościoła. Wnętrze kościoła nakryte jest stropem wzdłużnym. W części nawy znajdują się dwa stragarze wsparte na profilowanych słupach, stanowiących podstawę wieży. Chór muzyczny, wsparty na trzech słupach, przedłużony jest emporami wzdłuż ścian nawy i prezbiterium. Parapet chóru muzycznego wybrzuszony jest w części środkowej. Okna kościoła są zamknięte łukiem spłaszczonym. Na zewnątrz ściany są nieszalowane z wyjątkiem zakrystii, która obita jest gontem. Szczyt zachodni kościoła również jest szalowany, ponad nim znajduje się kwadratowa wieżyczka o pionowych ścianach. Dachy siodłowe świątyni o trzech kalenicach, natomiast dach prezbiterium przechodzi nad zakrystię. Nad kruchtami dach jest typu siodłowego z zadaszeniem w szczytach. Wieża zwieńczona jest wysmukłym hełmem namiotowym ze ściętymi narożnikami i wklęsłymi połaciami. Przy nawie zachowane są częściowo drewniane rynny. W wejściu pod wieżą i w kruchcie znajdują się drzwi klepkowe z starymi okuciami. Drzwi na chór muzyczny i do zakrystii umieszczono stare zamki, z których pierwszy jest grawerowany, datowany na koniec XVII wieku.
Wewnątrz kościoła zachowała się polichromia ornamentalna: w prezbiterium dekoracja pochodzi z 1693 roku, jest o motywach kasetonowych z prymitywnymi rozetami, na ścianach pod stropem znajduje się fryz dekoracyjny o motywach festonowych, na ścianach prezbiterium i nawy, na stropie nawy, na stropie zakrystii, na belce tęczowej oraz w kruchcie widać dekorację o motywach roślinnych, wykonaną w 1776 roku przez Michała Głomba, miejscowego organistę. Empory pokryte zostały polichromią imitującą marmoryzację. Nad chórem muzycznym zbudowano kartusz z podpisem malarza i datą. Drzwi do zakrystii mają dekorację imitującą okucie skośną kratą. Na chórze muzycznym znajduje się malowana skrzynia na miechy organowe.
Ołtarz główny w stylu barokowy pochodzi z II połowy XVII wieku i został przeniesiony do kościoła w 1847 roku. Odnowiono go w 1891 roku. Posiada dekorację snycerską z rzeźbami czterech aniołów i insygniami Męki Pańskiej oraz Chrystusem Zmartwychwstałym i trąbiącymi aniołami. W predelii znajduje się płaskorzeźba Ostatniej Wieczerzy. Rzeźbiony tryptyk gotycki z I połowy XV wieku, w części środkowej przedstawia św. Dorotę, Barbarę i Katarzynę, na skrzydłach świętego Piotra i św. Paweła. Ambona jest późnorenesansowa z I połowy XVII wieku. Ławy pochodzą z XVIII wieku.
Fotografie: Grzegorz Bednarek
